RODA DE PRENSA - 12 DE ABRIL DE 2011

1.- A familia de María José Arcos, como xa fixemos o venres á saída do xulgado, queremos amosar a nosa satisfacción pola decisión tomada polo xuíz, que determina que existen indicios suficientes para: en primeiro término deter para que preste declaración en calidade de imputado, e logo enviar a prisión, a don Ramiro Villaverde Gómez como presunto asasino e inductor da desaparición de Maria José Arcos Caamaño.

2.- Creemos que esta decisión se tiña que ter tomado xa hai case 15 anos, pois, sen menoscabo da nova investigación que se está a desenvolver, xá de aquela os indicios eran máis que suficientes:

  • María José quedou con Ramiro e so con Ramiro o día da súa desaparición

  • está acreditado que María e Ramiro falaron a noite do día 14 de agosto

  • está acreditado que María e Ramiro estiveron xuntos días antes da súa desaparición

  • está perfectamente acreditado que Ramiro recibiu de María a cantidade de 1.000.000 de pesetas en fechas próximas, e que esta precisaba recuperalos con urxencia

  • tamén está perfectamente acreditado que María pensaba solicitar a Ramiro explicacións sobre a súa relación e reclamarlle a devolución do diñeiro

  • TODOS ESTOS EXTREMOS FORON REITERADAMENTE NEGADOS POR RAMIRO NAS MÚLTIPLES ENTREVISTAS E DECLARACIÓNS QUE FIXO Ó LONGO DE ESTES ANOS, E FOI ADAPTANDO A SÚA COARTADA AO QUE MÁIS LLE CONVIÑA EN CADA MOMENTO; lembrar que a a súa primeira declaración é que nin salía con María José, nin a vira en días anteriores nin moito menos falara con éla, que estivo todos os días de esa ponte (a excepción do día 18) na cama, sen saír da casa porque estaba enfermo; logo confirmouse que tivera unha vida social do máis axitada

  • está perfectamente acreditado que o veículo de María aparece no faro de Corrubedo entre as 4 e as 6,30 da madrugada do día 16 e que fora limpado de tal xeito que nin sequera contiña as pegadas da súa propietaria, e que o asento e o espello estaban nunha disposición que demostra que foi conducido por unha persoa cando menos 20 cm maior que ela

  • está perfectamente acreditado que o 2 de decembro do ano 1990 Ramiro Villaverde é a última persoa coa que se ve J.R.P.P., do que a día de hoxe non se sabe nada

  • está acreditado que entre Ramiro Villaverde e J.R.P.P. existía un conflito persoal

3.- Dende a familia de María José, e ao fio do que se ten publicado e/ou opinado nestos días, queremos manifestar que en todo momento ó longo de estos case 15 anos, nadie máis que nós ten respectado a presunción de inocencia do hoxe encarcelado, xa que nunca demos os seus datos en ningunha das nosas comparecencias públicas. Pero hoxe é un xuiz o que determina que xa non é unha testemuña senón que ten a condición de imputado.

4.- Que o hoxe imputado ten totalmente intacto o seu dereito de defensa, que como non pode ser doutro xeito a familia de María José respectamos; e dende esa premisa, ainda que o noso desexo era que prestase declaración, sabemos que está en todo o seu dereito a non declarar, por moito que a nós nos disguste. En calquera caso o seu dereito de defensa non ten nin máis nin menos peso que o noso dereito a formular acusación. Tamén é certo que ao noso xuizo puido aproveitar o momento para ar explicacións e dar a súa versión do acontecido nesos días, se cala será por algo. Si se nega de forma reiterada a que se lle practiquen as probas de ADN, será por algún motivo.

5.- Que igualmente ao longo de estes anos temos respectado de xeito máis que escrupuloso á súa familia e o seu entorno, polo que pedimos par nós o mesmo respecto.

6.- Que non somos nós, a familia de María José, os que decidimos o ingreso en prisión de este Sr., que esa decisión foi tomada por un xuíz; decisión que para nós merece toda consideración e respecto, e que dende aquí tamén pedimos

7.- Que temos todo o dereito do mundo a defender á nosa irmá María José, a defender a súa vida e a súa memoria; desgraciadamente ela non está aquí para defenderse pero nós sí e o imos seguir facendo con tódolos medios que teñamos ao noso alcance.

8.- Que queremos pedir prudencia e respecto en relación coas investigacións e a instrución que seguen o seu curso. Somos moi conscientes que isto é somentes un paso máis, e que o proceso pode ser longo e complexo, pero temos ánimo seguir adiante e iso é o que imos facer, solicitando cantas probas tanto tecnolóxicas como testificais consideremos oportunas para abondar máis no que xa hai feito, que por outro lado xa é moito.

9.- Como fixemos sempre, solicitamos a axuda e a colaboración de todas aquelas persoas que consideren que poden aportar algo para o esclarecemento do ocorrido coa nosa irmá.

10.- Finalmente, agradecer a tódolos medios a vosa atención, e paciencia polo trato que á familia nos estades dando, e darlle as grazas de corazón a tódalas persoas que neste días nos están amosando a súa solidaridade e dándonos ánimos.